Comandante Manuel Marulanda Vélez: Xuramos Vencer!
Cando fai 60 anos, a oligarquía desatou a guerra fratricida no noso país a través do terrorismo oficial e os odios partidistas procurando cambios na tenencia da terra e a recomposición do poder político, desestimóu a enorme capacidade de resistencia do noso povo e as colosais dimensións da súa dignidade.
Ao igual que centenares de milleiros de campesiños, Pedro Antonio Marín foi perseguido desde entón polo goberno e os sicarios paramilitares da época, obrigado a abandonar o seu acougo, traballo e pertenzas e logo, a defenderse para sobrevivir á barbarie oficial en aciago episodio da nosa historia nacional que custou a vida a perto de 300 mil compatriotas e propiciou o despoxo impune de millóns de hectáreas de terras fértiles que pasaron a mans de poderosos xefes liberais e conservadores de todo o país.
Desde entón, mercé ao seu liderado e enormes capacidades político-militares, quen logo se chamaría Manuel Marulanda Vélez en homenaxe a un líder sindical asasinado, foi asimilando a súa experiencia militar e desenvolvendo unha visión do mundo revolucionaria e comunista que lle permitiu comprender cabalmente as profundas causas económicas, sociais e políticas non só da súa propia situación persoal senón dos profundos desequilibrios, violencias e inxustizas da nosa sociedade.
Cando en 1964, a oligarquía lanza no sur do Tolima unha novo e criminal ofensiva militar contra o campesinado denominada Plan Laso, baixo a aberta dirección do Pentágono norteamericano, Manuel Marulanda Vélez xunto a 47 campesiños, logo de innumerables xestións políticas pola paz que non foron atendidas, érguese en armas para enfrontar a agresión e ir ao fondo da solución: loitar polo poder político e sentar as bases dunha sociedade con xustiza social en marcha ao socialismo.
Se Washington e a oligarquía non permiten a loita revolucionaria polas vías democráticas entón optamos por esa única opción posibel e nacen as FARC!
Inigualable estratega, condutor xenial, guerreiro invencibel, líder invicto de mil batallas políticas e militares libradas durante 60 anos de brega reivindicando os dereitos das pobres e enfrontando as violencias dos poderosos, revolucionario integral que asimilou a teoría dos grandes pensadores fundíndoa coas verdades que extraeu á vida na súa práctica diaria, forjándose como un dos máis destacados dirixentes revolucionarios de todos os tempos.
A humanidade non ten antecedentes dun líder das condicións de Manuel Marulanda Vélez que loite ininterrompidamente 60 anos, desde a oposición armada, e saído indemne e fortalecido logo de inmensos operativos militares de arrasamiento como o Plan Laso en Marquetalia, a Operación Sonora no cordal Central, a operación Casa Verde, operación Destrutor 1 e Destrutor 2, Plan Patriota, Plan Colombia.
E indemne e fortalecido tamén, logo de confrontaciones políticas de carácter estratéxico como as desenvolvidas nos procesos de conversacións co Estado colombiano en Casa Verde, Caracas, México e no Yarí que pretenderon o sometemento da vontade política e de loita das FARC sen ningunha mudanza nas estruturas da sociedade nin nas correlacións do poder político.
Nuns e noutras confrontaciones o noso comandante evidencióu a súa sabedoría e a súa capacidade para saír sempre airoso por moi adversas e difíciles que fosen as tormentas e os perigos e nos señalizó a ruta.
Con inmenso pesar informamos que o noso comandante en xefe Manuel Marulanda Vélez, morreu o pasado 26 de marzo como consecuencia dun infarto cardíaco, nos brazos da súa compañeira e rodeado da súa garda persoal e de todas as unidades que conformaban a súa seguridade, logo dunha breve doenza.
Rendémoslle os honores que merece un conductor da súa dimensión e dado honrosa sepultura. Despedímolo fisicamente en nome das milleiros e milleiros de guerrilleiros farianos e milicianos bolivarianos e dos millóns de colombianos e cidadáns do mundo que valórano, admiran e aman por riba da noxenta campaña mediática contra as FARC.
A todos eles e aos seus familiares facémoslles chegar a nosa solidariedade e a nosa voz de condolencia.
Foise o grande líder e de súas inesgotabeis ensinanzas que nos maduraron en todos estes anos á súa beira, hoxe, en medio da nosa dor, queremos salientar pola súa vixencia e grande valor a súa profunda confianza nos nosos principios revolucionarios plans, propostas e na victoria da causa popular; a temperanza para enfrontar as dificultades; e a esencial importancia que significa a sólida unidade interna que nos permitiu desenvolvernos con vigor en todos os momentos da nosa existencia.
En medio da máis grande ofensiva reaccionaria contra organización revolucionaria algunha na historia de Latinoamérica, continuaremos as nosas tarefas acorde cos plans aprobados, sólidamente unidos e profundamente optimistas de saír avantes pese á adversidade.
Coas bandeiras de Bolívar, de Jacobo e de Manuel moi en alto, proseguiremos sen descanso a nosa loita ata lograr o obxectivo da nova Colombia, a Patria Grande Latinoamericana e o Socialismo. Xurámolo diante do sepulcro do noso comandante!
A confrontación nin dá respiro e a loita prosegue. Acordamos unanimemente que á cabeza do secretariado e como novo comandante do EMC estea o camarada Alfonso Cano. Como integrante pleno do secretariado ingrese o camarada Pablo Catatumbo e suplentes os camaradas Bertulfo Álvarez e Pastor Alape.
Continuaremos alentando a loita popular, a conformación do Movemento Bolivariano pola Nova Colombia e do Partido Comunista Clandestino, así como a converxencia con todos aqueles que loiten pola xustiza social, a soberanía nacional e a democracia verdadeira.
Toda a forza fariana continuará profundamente comprometida en cada área e en todo o país a sacar adiante os plans, estreitamente vinculada á poboación civil como garantía do éxito.
As nosas propostas ao redor dos acordos humanitarios e as saídas políticas continúan vixentes tal cual reiterámolo en múltiples ocasións así como aquelas expostas tanto no Manifesto como na Plataforma Bolivariana lanzadas desde estas cordilleras e serán confluencia xerando o esforzo mancomunado por lograr a paz democrática e o acougo que nos roubou a oligarquía desde fai 60 anos.
Ao conmemorar o 44 aniversario das FARC, rendémoslle sentido homenaxe ao noso comandante Manuel Marulanda Vélez, a Jacobo, a Raúl, a Iván Ríos, a Efraín Guzmán e a todos aqueles que xenerosamente dedicaron e ofrendaron a súa vida á causa das pobres, sen pedir nada a cambio, tan só por seu intima convicción de buscar o ben común como característica do seu compromiso revolucionario.
Comandante Manuel Marulanda Vélez: Morrer polo pobo é vivir para sempre!
Diante do altar da patria: Xuramos vencer!
Secretariado do estado maior central. FARC-EP maio do 2008.
Montañas de Colombia. [Voltar á información]
